Prawdziwy przewodnik: 5 kluczowych kroków do prawidłowego wykonania koron dentystycznych

Robienie korony czasami przypomina codzienną rutynę, prawda? Przygotowujesz ząb, bierzesz formę i przyklejasz ostateczną koronę. To podstawowa część naprawy zębów. Ale czy kiedykolwiek naprawdę zastanawiałeś się nad tym, co odróżnia koronę, która jest po prostu "w porządku" od tej, która jest niesamowita?

Ta luka między wystarczająco dobrym a świetnym to miejsce, w którym kryją się prawdziwe umiejętności. Tkwi ona w drobnych szczegółach - tej odrobinie struktury zęba, którą oszczędzasz, idealnie czystej krawędzi lub linii cementu, której nikt nie może zobaczyć. Osiągnięcie tego poziomu nie polega na szczęściu, ale na posiadaniu solidnego planu gry, którego przestrzegasz za każdym razem. Chodzi o przekształcenie zwykłej procedury w coś wyjątkowego, co daje wyniki, na które można liczyć. To właśnie wyróżnia Twoją praktykę, buduje zaufanie pacjentów i sprawia, że czujesz się świetnie w swojej pracy.

Ten przewodnik nie jest tylko kolejną nudną listą kontrolną. Zamierzamy zagłębić się w pięć głównych etapów wykonywania korony dla dentystów, którzy chcą być lepsi niż tylko przeciętni. Przyjrzymy się małym sztuczkom i mądrym decyzjom, które zmieniają standardową koronę w dzieło sztuki.

Krok 1: Staranne przygotowanie zębów i uzyskanie odpowiednich krawędzi

Ostateczna korona może być tylko tak dobra, jak ząb przygotowany pod nią. Idealne przygotowanie jest najważniejszą rzeczą, aby korona była trwała. Nie chodzi tylko o wywiercenie zęba, ale o zbudowanie solidnej podstawy, która utrzyma koronę na miejscu i zapobiegnie jej złamaniu.

Ile przyciąć i jaki nadać kształt?

Pomyśl o przygotowaniu zęba jak o rzeźbiarzu. Musisz usunąć tylko tyle zęba, aby laboratorium mogło wykonać koronę, która będzie mocna i będzie dobrze wyglądać, ale nie chcesz usunąć ani odrobiny więcej niż to konieczne. Celem jest zawsze zachowanie struktury zęba.

• Redukcja górna i boczna: To, ile należy przyciąć, zależy od wybranego materiału. Korona z litego tlenku cyrkonu może potrzebować tylko 1,0-1,5 mm od góry, ale korona PFM potrzebuje więcej niż 1,5-2,0 mm, aby zrobić miejsce zarówno dla metalu, jak i porcelany. E.max ma również swoje własne zasady. Jeśli zdejmiesz zbyt dużo, osłabisz ząb i możesz uszkodzić nerw. Jeśli nie zdejmiesz wystarczająco dużo, laboratorium musi wykonać dziwnie wyglądającą lub nieporęczną koronę, która będzie wysoka dla pacjenta.
• Taper of the Walls: Optymalny kąt nachylenia ścian wynosi od 6 do 12 stopni. Jest to balansowanie. Jeśli ściany są zbyt proste, trudno będzie osadzić koronę. Jeśli są zbyt pochylone, korona nie będzie miała wystarczającej przyczepności i może odskoczyć. Wyobraź sobie latarnię morską - jej łagodne nachylenie sprawia, że jest stabilna. To jest to, czego chcesz dla swojego przygotowania.
• Gładkie i zaokrąglone narożniki: Ostre narożniki wewnętrzne są słabymi punktami. Kiedy pacjent gryzie, cała siła przenosi się na te ostre punkty, co jest doskonałym sposobem na pęknięcie korony, zwłaszcza porcelanowej. Należy zaokrąglić wszystkie wewnętrzne narożniki i wygładzić całą preparację. Gładka preparacja daje lepszy wycisk lub skan i koronę, która idealnie się wsuwa bez utknięcia.

Margines: Linia mety, która decyduje o zwycięstwie lub porażce

Margines to miejsce, w którym korona styka się z zębem. Jest to miejsce krytyczne. Niewyraźny lub szorstki margines to tylko proszenie się o kłopoty, takie jak przecieki, nowe ubytki i problemy z dziąsłami. Są to główne powody, dla których korony zawodzą.

• Faza a ramię: Projekt marży zależy tak naprawdę od materiału, z którego wykonana jest korona.
  • Margines fazowania: Jest to idealne rozwiązanie w przypadku koron ze złota i pełnego tlenku cyrkonu. Jest to łagodna krzywa, która oszczędza strukturę zęba, ale daje laboratorium wyraźną linię do naśladowania.
  • Margines na ramię: Jest to półka pod kątem 90 stopni. Zapewnia największe wsparcie dla materiałów, które wymagają dodatkowej grubości, takich jak przednia część korony PFM lub niektóre korony pełnoceramiczne. Nie jest tak konserwatywny, ale zapewnia doskonałe wsparcie dla ładnego rezultatu.
  • Krawędź z piór: Chociaż ten projekt pozwala zachować najwięcej struktury zęba, może być trudny do wyraźnego zobaczenia przez laboratorium. Zwykle stosuje się ją tylko w szczególnych przypadkach, takich jak pełne korony metalowe w tylnej części jamy ustnej.
• Gdzie umieścić margines: Decyzja o umieszczeniu marginesu poniżej linii dziąseł przy linii dziąseł lub powyżej linii dziąseł ma ogromne znaczenie dla zdrowia dziąseł.
  • Nad dziąsłami (Supragingival): Jest to najlepsze rozwiązanie dla dziąseł. Marginesy te są łatwe do przygotowania, łatwe do pobrania wycisku i łatwe do utrzymania w czystości przez pacjenta. Należy umieszczać marginesy w tym miejscu, gdy tylko jest to możliwe.
  • Przy lub pod dziąsłami (przydziąsłowo/poddziąsłowo): Czasami trzeba po prostu zejść poniżej dziąsła. Może trzeba zakryć stare wypełnienie, ukryć ciemny ząb lub uzyskać większą wysokość, aby korona mogła się utrzymać. W takim przypadku należy zachować szczególną ostrożność. Jeśli wejdziesz zbyt głęboko i naruszysz "szerokość biologiczną", spowodujesz ciągłe zapalenie dziąseł. W tym przypadku konieczne jest perfekcyjne zarządzanie tkanką dziąsła.

Rozbudowa rdzenia i niesamowity efekt okucia

Ale co, jeśli nie masz wystarczająco dużo zębów na początek? Wtedy z pomocą przychodzi odbudowa rdzenia. Używa się materiałów takich jak kompozyt, aby odbudować ząb do odpowiedniego kształtu korony.

Samo odkładanie się kamienia nie jest jednak wystarczające, zwłaszcza w przypadku zęba, który został już przeleczony kanałowo. Prawdziwym sekretem zapobiegania złamaniom w przyszłości jest Efekt okucia. Okucie to 360-stopniowy pierścień z naturalnego zęba (co najmniej 1,5-2,0 mm), wokół którego owija się korona. powyżej krawędź nagromadzenia.

Pomyśl o tym jak o metalowych taśmach na drewnianej beczce. Taśmy utrzymują drewniane deski razem. Tuleja robi to samo; usztywnia ząb przed siłami żucia i znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo jego pęknięcia. Sztyft pomaga utrzymać nagromadzony materiał, ale okucie jest tym, co ratuje sam ząb. Bez dobrego okucia ząb jest znacznie bardziej narażony na uszkodzenie w przyszłości.

Krok 2: Przygwożdżenie wrażenia za pomocą form lub skanerów

Twój idealnie ukształtowany wycisk jest bezwartościowy, jeśli nie możesz pokazać laboratorium, jak dokładnie wygląda. Niezależnie od tego, czy używasz oldschoolowej masy wyciskowej, czy fantazyjnego skanera cyfrowego, musisz być precyzyjny.

Uzyskanie wyraźnego widoku dziąseł

Nie można uzyskać dobrego wycisku czegoś, czego nie widać. Głównym powodem złego wycisku jest rozmazany margines, który jest ukryty przez tkankę dziąsła lub krew.

• Sznur do pakowania: To podstawowa umiejętność, którą trzeba opanować.
  • Technika pojedynczego przewodu: Dobre dla zdrowych dziąseł z płytką kieszonką. Wystarczy zapakować jeden sznurek, aby wypchnąć tkankę.
  • Technika podwójnego akordu: Jest to najlepszy sposób w większości przypadków. Umieszcza się małą pierwszą linkę (jak 000 lub 00) głęboko w kieszonce dziąsłowej, aby powstrzymać wyciek płynu. Następnie umieszcza się większą drugą linkę (jak 0 lub 1) na górze, aby odsunąć tkankę. Wyciągasz górny sznurek tuż przed pobraniem wycisku, pozostawiając pierwszy sznurek, aby utrzymać suchość i otwartość.
• Kontrola krwawienia: Należy zatamować krwawienie. Dobrze sprawdzają się żele lub płyny z chlorkiem glinu lub siarczanem żelaza. Należy jednak zachować ostrożność. Na przykład siarczan żelaza może wpływać na sposób wiązania materiału wyciskowego PVS i może zabarwić ząb, więc używaj go mądrze.
• Skanery cyfrowe: CAD/CAM zmienił zasady gry. Cyfrowe wyciski są bardzo dokładne, szybkie i wygodniejsze dla pacjentów. Ale zasady są takie same. Skaner nie widzi przez krew lub tkankę lepiej niż twoje oczy. Nadal potrzebna jest doskonała kontrola tkanek, aby uzyskać czysty skan marginesu.

Tradycyjne formy a skany cyfrowe

• Tradycyjne wrażenia (PVS, polieter): PVS jest tutaj najlepszym materiałem, ponieważ jest stabilny, mocny i oddaje niesamowite szczegóły. Użycie dobrej sztywnej tacki i odpowiedniego kleju jest kluczem do uniknięcia zniekształcenia formy. Jeśli zrobisz to dobrze, wycisk PVS jest nadal niezwykle dokładny.
• Cyfrowy sposób: Skanery wewnątrzustne pozwalają pozbyć się wielu problemów związanych z tradycyjnymi formami - takich jak wypaczanie tacek, kurczenie się materiału lub pęcherzyki powietrza w kamiennych modelach. Proces jest szybszy, otrzymujesz natychmiastową informację zwrotną na temat przygotowania i łatwiej jest komunikować się z laboratorium. W przypadku pojedynczych koron badania pokazują, że skany cyfrowe są tak samo dokładne jak tradycyjne formy, jeśli nie bardziej.

Prawidłowe ugryzienie

Zła rejestracja zgryzu to przepis na katastrofę. Prowadzi to do zbyt wysokiej korony i wymaga mnóstwa szlifowania na fotelu. Musisz uchwycić, jak zęby pacjenta idealnie do siebie pasują. Użyj dobrego, sztywnego materiału do rejestracji zgryzu i upewnij się, że pacjent zamyka zęby do końca. Powiedzenie technikowi laboratoryjnemu dokładnie, jak ma wyglądać zgryz, jest równie ważne jak sama rejestracja.

Krok 3: Wykonanie i używanie dobrej korony tymczasowej

Korona tymczasowa jest jednym z najczęściej pomijanych etapów całego procesu. Dobra korona tymczasowa to nie tylko zastępstwo; to narzędzie, które pomaga uzyskać lepszy efekt końcowy.

Jak działa tymczasowa korona

Świetny pracownik tymczasowy ma kilka ważnych zadań:

1. Chroni zęby: Pokrywa świeżo wyrżnięty ząb i zapobiega jego wrażliwości.
2. Utrzymuje zęby na miejscu: Zapobiega to przesuwaniu się lub dryfowaniu przygotowanego zęba i jego sąsiadów, co zapewnia, że ostateczna korona będzie rzeczywiście pasować.
3. Utrzymuje zdrowe dziąsła: Dobrze ukształtowany tymczasowy z gładką uszczelnioną krawędzią pomaga dziąsłom goić się w idealnym miejscu, tworząc piękną ramę dla ostatecznej korony. Temp zasadniczo trenuje tkankę dziąsła.
4. Działa jako jazda próbna: Jest to jak projekt ostatecznej korony. Można sprawdzić mowę pacjenta, wygląd i zgryz oraz wprowadzić wszelkie zmiany przed wykonaniem ostatecznej korony.

Materiały i sposób wykonania

Dwoma głównymi materiałami do produkcji temps są bis-akryl i żywice akrylowe (takie jak PMMA).

• Bis-akryl: To jest to, czego używa obecnie większość dentystów. Jest dostarczany w pistolecie, jest łatwy w użyciu, nie kurczy się zbytnio i nie nagrzewa się bardzo, gdy zastyga (co jest dobre dla nerwu zęba). Jest mocny i świetnie wygląda.
• Żywice akrylowe (PMMA): Jest to wybór starej szkoły. Jest mocny i łatwy w naprawie, ale bardziej się nagrzewa, kurczy i ma silniejszy zapach.

Niezależnie od tego, czy temperatura jest ustalana bezpośrednio w ustach, czy na modelu, cel jest ten sam: idealnie dopasowana temperatura.

Jak wygląda świetny Temp

• Uszczelnione krawędzie: Krawędzie muszą być całkowicie uszczelnione i gładkie, bez żadnych szczelin lub półek. Zapobiegnie to przedostawaniu się śmieci.
• Dobry kształt i styki: Kształt powinien delikatnie wspierać dziąsła. Styki między zębami muszą być ściśle przylegające (sprawdź to za pomocą nici dentystycznej), aby zapobiec utknięciu pokarmu i przemieszczaniu się zębów.
• A Perfect Bite: Tempo powinno mieć idealny zgryz bez wysokich punktów. Zapewnia to pacjentowi komfort i chroni pozostałe zęby.

Jeśli temperatura ciągle spada lub spada, zwykle dzieje się tak dlatego, że jedna z tych rzeczy jest nieprawidłowa. Poświęcenie dodatkowych pięciu minut na dopracowanie temperatury zaoszczędzi później wielu kłopotów.

Krok 4: Przyklejenie ostatecznej korony we właściwy sposób

To jest moment prawdy. Cała ciężka praca sprowadza się do tego ostatniego kroku, którego nie można cofnąć. Perfekcyjne zacementowanie zapewnia, że krawędzie są uszczelnione, korona pozostaje na miejscu, a ząb pod nią jest bezpieczny przed nowymi ubytkami.

Sprawdzanie i regulacja korony końcowej

Zanim jeszcze dotkniesz cementu, musisz wykonać dokładną próbę. Wykonaj następujące czynności przed znieczulasz pacjenta, aby uzyskać prawdziwą informację zwrotną na temat zgryzu.

1. Dopasowanie wewnętrzne: Użyj sprayu lub pasty do sprawdzania dopasowania, aby sprawdzić, czy wewnątrz znajdują się jakieś wysokie punkty, które uniemożliwiają osadzenie korony do końca.
2. Sprawdź krawędzie: Użyj lupy dentystycznej i przesuń ostry eksplorator wzdłuż całego marginesu. Powinien on być całkowicie gładki, bez żadnych szczelin ani zaczepów.
3. Sprawdź kontakty: Styki powinny być w sam raz. Użyj nici dentystycznej - powinna się "zatrzasnąć", ale nie powinna być szalenie ciasna. Jeśli wymaga regulacji, użyj drobnego wiertła diamentowego, a następnie wypoleruj go na gładko.
4. Sprawdź ugryzienie: Użyj cienkiego papieru artykulacyjnego, aby znaleźć wszelkie wysokie punkty, gdy pacjent gryzie i zgrzyta. Wysokie punkty mogą powodować ból, pękanie porcelany, a nawet powodować problemy ze stawem skroniowo-żuchwowym.
5. Kolor i wygląd: Na koniec uzyskaj zgodę pacjenta. Daj mu lusterko i upewnij się, że jest zadowolony z wyglądu, zanim przykleisz go na stałe.

Wybór odpowiedniego cementu

Nie ma jednego uniwersalnego cementu. Wybór powinien zależeć od materiału, z którego wykonana jest korona oraz od tego, jak dobrze preparat trzyma się korony.

• Cementy żywiczne: Są one najlepsze do klejenia koron pełnoceramicznych, takich jak E.max i cyrkon.
  • Samoprzylepny cement żywiczny: Jest to najlepszy wybór dla preparatów o dobrej przyczepności. Są łatwe w użyciu i dobrze wiążą się zarówno z zębem, jak i cyrkonem.
  • Wytrawianie i płukanie/Uniwersalne kleje: W przypadku preparatów, które nie są tak przyczepne lub licówek, potrzebujesz najsilniejszego wiązania, jakie możesz uzyskać. Oznacza to użycie wieloetapowego systemu klejenia.
• Cementy szkło-jonomerowe (GIC) / modyfikowane żywicą szkło-jonomerowe (RMGI): Są one doskonałym wyborem w przypadku koron PFM i pełnych koron metalowych, szczególnie w przypadku preparatów o dobrej retencji. Są łatwe w użyciu, uwalniają fluor i są delikatne dla nerwu zęba.

Przygotowanie powierzchni do klejenia

Aby uzyskać mocne wiązanie, należy przygotować zarówno ząb, jak i wnętrze korony.

• Dla E.max: Wnętrze korony należy wytrawić kwasem fluorowodorowym (HF), a następnie pomalować silanowym środkiem sprzęgającym. Tworzy to bardzo silną fizyczną i chemiczną blokadę.
• Dla cyrkonii: Nie można wytrawić cyrkonu za pomocą HF. Zamiast tego należy wypiaskować wnętrze, a następnie użyć specjalnego podkładu cyrkonowego zawierającego MDP, który chemicznie wiąże się z cyrkonem.
• Dla zębów: Wystarczy postępować zgodnie z instrukcjami dotyczącymi używanego systemu wiążącego, niezależnie od tego, czy jest to system samowytrawiający, czy wytrawiająco-płuczący.

Etapy cementowania: Nie ma miejsca na błędy

1. Zachowaj suchość: Ząb musi być całkowicie suchy. Nie ma wyjątków. Najlepsza jest gumowa zapora. Jeśli nie możesz jej użyć, użyj bawełnianych rolek Isolite lub czegokolwiek innego, czego potrzebujesz, aby utrzymać obszar wolny od śliny.
2. Seat the Crown: Nałóż cienką, równomierną warstwę cementu wewnątrz korony. Osadź ją powoli, mocno naciskając, pozwalając na wyciśnięcie nadmiaru cementu.
3. Czyszczenie: To bardzo ważny moment. W przypadku cementów żywicznych można wykonać szybkie utwardzanie przez 1-2 sekundy. Zmienia to cement w żel, dzięki czemu można łatwo odkleić nadmiar. Zachowaj szczególną ostrożność - jakikolwiek cement pozostawiony pod dziąsłem spowoduje poważny stan zapalny. Po wyczyszczeniu wszystkiego oczyść kontakty nicią dentystyczną i wykonaj końcowe utwardzanie.

Krok 5: Pielęgnacja po założeniu trwałej korony

Praca nie jest zakończona, gdy cement jest twardy. Upewnienie się, że korona przetrwa lata, wymaga poinformowania pacjenta, co ma robić i posiadania planu działań następczych. Doskonała korona może nadal zawieść, jeśli pacjent nie czyści jej prawidłowo lub ma nawyk szlifowania.

Co powiedzieć pacjentom zaraz po zabiegu

Przekaż pacjentowi jasne i proste instrukcje, aby wiedział, czego się spodziewać.

• Wrażliwość: Poinformuj ich, że tymczasowa wrażliwość na zimno lub gryzienie jest normalna i powinna minąć. Jeśli się pogorszy lub nie ustąpi, może to oznaczać, że ugryzienie jest poważne i należy zadzwonić.
• Instrukcje czyszczenia: To Twoja szansa na bycie świetnym nauczycielem. Pokaż im dokładnie, jak szczotkować i nitkować zęby wokół nowej korony. Upewnij się, że wiedzą, że należy czyścić tuż przy krawędzi, gdzie korona styka się z zębem.
• Co jeść: Powiedz im, aby trzymali się z dala od naprawdę twardych lub lepkich pokarmów przez pierwsze 24 godziny, aby cement nabrał pełnej mocy.

Radzenie sobie z problemami i zapewnienie trwałości

Korona może z łatwością przetrwać 10-15 lat, a nawet dłużej w przypadku koron złotych. Ale dzieje się tak tylko przy dobrej konserwacji.

• Zgrzytanie i zaciskanie zębów: Dla pacjentów, którzy zgrzytają zębami, osłona nocna nie jest sugestią - jest koniecznością. Chroni nową koronę i wszystkie inne zęby przed dużymi siłami, które mogą powodować złamania.
• Regularne badania kontrolne: Regularne czyszczenie jest kluczowe dla sprawdzenia krawędzi korony w poszukiwaniu jakichkolwiek odprysków i upewnienia się, że dziąsła wokół niej są zdrowe.
• Bądź szczery wobec pacjentów: Żywotność ich korony zależy od trzech rzeczy: jakości wykonanej pracy, użytego materiału i tego, jak dobrze o nią dbają (ich część).

Postępując zgodnie z tymi krokami, eliminujesz największe przyczyny niepowodzeń koron. Zatrzymujesz nowe ubytki dzięki idealnym marginesom, unikasz problemów nerwowych dzięki starannym przygotowaniom i zmniejszasz ryzyko złamania dzięki odpowiedniej redukcji i idealnemu zgryzowi.

Podsumowanie: Przejście od dobrej do świetnej pracy

Uzyskanie doskonałych koron to podróż, a nie jednorazowa czynność. Chodzi o to, aby zawsze starać się opanować te pięć kluczowych obszarów: staranne przygotowanie precyzyjne wyciski inteligentne temperatury doskonałe cementowanie i doskonała długoterminowa pielęgnacja.

Skupiając się na tych krokach, nie "naprawiasz" już tylko zęba. Tworzysz korony, które są niezawodne, funkcjonalne, piękne i wytrzymałe. Budujesz reputację świetnej pracy, którą pacjenci mogą zobaczyć i poczuć. Nagrodą jest nie tylko szczęśliwy pacjent ze zdrowym uśmiechem, ale także dobre samopoczucie wynikające ze świadomości, że wykonałeś swoją pracę najlepiej jak potrafiłeś. O to właśnie chodzi w byciu prawdziwym profesjonalistą.